Uyumsuzluk

İnsanlarla aram pek iyi değil,
Ne tarafa aitim,
Bilmiyorum.

Bazen şoförlerinden çok arabaların olduğu sokaklarda bulunmak,
Bazense kıyasıya soba odunu stoğu yapan derme çatma evlerde yaşamak geçiyor içimden.

İnsanlara hep kuşkuyla,önyargıyla bakıyorum,
Taraf seçmek insanın başlıca ihtiyacıymış,
Tarafsız insan araftaymış,
Onu anladım.

Konuştuğum herkes yalancı,uzak.
Çarpık bir kentte,
Bölük pörçük fikirlerle boğuşuyorum her gün.

Bir gün sevdiğim insan,
Öbür gün yabancı.
Dün bulunduğum sokak,
Bugün kuytu köşe.

Yediğim yemekle,
Cebimdeki para denk değil.
Boğazımdan geçeni,
Midem yadırgıyor.

Her seçimim pişmanlık,
Girdiğim her muhabbet hüsranla sonuçlanıyor.

İşlediğim günahlarla,
Nakşettiğim sevaplar birbirine denk.
Araftayım.

Şiirlerimi kısa tutmam bu yüzdendir,
Fikrim az,derdim çok,
Beyaz yakalı bir göçebeyim ben.

Başlangıçta iyi bir fikir gibi gelen bu şiir,
Buralara kadar geldi,
Ona da şükür.

Şimdi pişmanım,
Yazdıklarıma baktıkça kanım çekiliyor,
Geçtiğim kapılar hep karanlığa açılıyor.

Ben kendime iyi bakamıyorum,
Siz hoşçakalın.
Daha da yazmam size,
Lütfen beni unutmayın.