Emin

Bir abim vardı adı Emin'di
Emin birçok şeyden emindi,
Yeni kavgalaştık,
Hatta daha demindi.

Emin derin derin içerdi sigarasını,
İçtiği sigaralar genellikle benimdi.
Dağları gördü gördü,
Yolları yürüdü yürüdü.

Emin daha haylaz bir çocukken öğrenmiş sevinmeyi,
Hemen de kaybetmiş tabi.
Çok içerdi taksilere taşırdık,
O gidince ne kadar sevindiğimizi allah bilir.

Ben küçükken eti Emin'in kemiği çetenindi,
O alıştırdı beni bu gizli kapaklı işlere,
Saat beşte uyanıp kargalara leşlere.

Eminim ki emin de emindir,
Her his zamanla körelir,
Bütün insanlar sabah kalkar ve kesin bir yerlere giderler.
Senin benim gibi yaşar herkes derdi.

Emin öyle biri değildi,
Az konuşurdu çok içerdi.
(Fakat o ne içmek)
Amin der yuvarlardı sağına soluna bakmadan.

Denize kıyısı olmayan yerlerde iskarpinlerini çıkarır denize sokardı ayaklarını,
Adrenaline düşkündü Emin,
İn'le biten her ine girer,çıkmazdı.
Severdik.

Emin'le yeni kavgalaştık daha demindi
O bir şey kaybetmedi eminliğinden,
Hala bahsedip durur bana toprağın serinliğinden,
Severdik.