Umudu Unut

Son bir hüzün kalktı yanımıza
Oturdu aramıza sıkkın ve bitkin
Yıpranmış paketinden çıktı jileti ağladı
Dünden kalan çiçekler kurşun yaralarını dağladı

Bu gitmediğimiz yerleri sakla bir kutuda
Tozlansın küflensin anılar
Bir kutu da bende var adı karşılık
Devrildi yere döküldü yırtıldı alışkanlık

Biz belki de ömür boyu görüşmeyeceğiz
Kaldırımlarda yürümeyecek
İstasyonlarda öpüşmeyeceğiz
Bu şehir bize ait olmayacak artık

Sana beni unut demiştim
Yenile hafızanı hüznün görülmesin
Yeni çiçekler aç kurşuni renkli
Karşıla karşılık bulamayan kutudaki hevesleri

Mesafeler girdi belki de uzaklık değildi
Hayatlar farklı
Sevmekler farklıydı söylemiştim

Sana beni unut demiştim
Umutlardan kurduğum bu düzen benim
Seni buralarda görmeyeyim

Bir zaman tekrar çıkarsan karşıma
Kaçır gözlerini
Senin gözlerin de güzeldir şimdi
Yarını düşünmem bırakırım kendimi

Sana beni unut demiştim
Yarın başka bir kalbe tezgah açacak olursun
Orayı benzinle değil
Umudumla yakarım bilesin

Yokluğunda düşünücek çok vaktim oldu
Kızgınlık doldurdum biraz da kutu doldu
Sonra kışın en hazin rüzgarlarıyla savruldu
Döndü dolaştı yine en güvendiğim yerimden vurdu

Sana beni unut demiştim
Derdin derdim olur
Adımı unuturum
Dudaklarım ellerim kitlenir
Gözlerine bakamam demiştim

Yarın unutucaksın belki ama
Ben o kutuyu canımdan çok sevmiştim.