Biliyorsun Yağmur Susunca Başlar

Biliyorsun yağmur susunca başlar,

Kat kat örttüğün hislerini dök artık,

Büyüdük.

Kötü giden birkaç şeyi çıkardım hayatımdan,

Pişmanlık yanında zamanlar sonra ferahlık getirdi,

Sarılıp da bir kitaba dolar gibi olduğum dakikaların sayısını arttırmak isterdim,

Mukadderat,

Ne eski kafalı kelime,

Ama işte büyükler ergenlikten sonra insana haklı gelebiliyor,

Geliştik.

Öpüşünü değil de gülüşünü ezberlemek istediğim dudakların,

Aşağıya doğru kaydığında içim yanardı,

Sen pervasız olmakla suçlardın beni,

Razıyım,

Dudağınla küstüğümüz günler oldu,

Hatalarım stabil fakat,

Değiştik.

Biliyorsun yağmur susunca başlar,

En temizinden arın yanlışlardan,

Ayrılıklardan.

Henüz söylenmemiş şeyler yüktür omuzlarda,

İyi giden birkaç şey edinemedim,

Hasret yanında zamanlar sonra güvensizlik getirdi,

Kucağına kafamı yaslayıp masal sözlerini biraz daha dinlemek isterdim,

İnat,

Ne umutsuz kelime,

Umutsuzluğa düştüm düşeli gardım yol geçen hanına döndü,

İtiştik.

Yürürken taklit etmeye çalıştığım adımların,

Benden son kez uzaklaştığında biliyordum,

Bu tür ilişkilerde hep uyku sorunu çeken bir taraf olur,

Sen daha az sevmekle suçlardın beni,

Razıyım,

Adımlarınla senkron kaymalarımız oldu,

Çeliştik.

Biliyorsun yağmur susunca başlar,

Zihnim sular altında kaldı,

Zaiyat boy veremeyecek kadar derinlerde,

Bir şeyler söyle artık,

Sesini hatırlat,

Çünkü bütün bu gerçeklerin üstünde ve gölgesinde kalan bir ortak yönümüz vardı,

Sevmiştik.