Muhterem Yengeniz

Selam selam selam,

Günaydın olmuştur inşallah bir miktar hepinize.

Monotonlukla boğuşuyorum bu aralar.

Bu kadar hızlı bir giriş beklemiyodunuz dimi? Ben de beklemiyodum.

Zaten genellikle ne kaybediyosam sabırsızlığımdan, o ayrı bi konu ama.

Son 3 haftadır aynı saatte aynı masada aynı şekilde oturuyorum.

Popom sandalyenin şeklini aldı başka koltuk takımlarını falan yadırgıyorum artık.

Her şey o kadar aynı ki çişe gittiğim saatler bile değişmiyo artık, öyle bi düzen.

Çalıştığım şirketin tam yanında Cevahir Otel var.Kot farkı yüzünden bizim binanın ikinci katı onların tam hangi katına denk geliyo bilmiyorum ama öğrenmek lazım.

Tam benim odanın baktığı pencerenin paralelinde bi ablamız var ki çok sıkıntı.

Her gün aynı saatte camları sonuna kadar açıp yüzünde bir gülümsemeyle dışarlara bakıyo.

Normalde olsa derdim mahallenin delisi,kuşlarla falan konuşuyo çünkü.Ama otel konseptinden midir nedir acaip ilgimi çekti kadın ya.

Bi de bu kadar zaman otelde konakladığına göre cepleri yüklü bi ablamız.

MUHTEREM YENGENİZ

Evet, evleniyoruz.

Hepinize bu mutlu haberi vermek benim için kıvanç.Geçen gün camları açarken giydiği beyaz sabahlığa böm böm bakarken laps diye göz göze geldik.

Ve işte o anda anladım ki, bu abla benim kaderim.Abla diyorum çünkü tipi bildiğin abla yani.

E ama belli zengin.

Yeterli benim için.

Neyse çok fazla beklemeden yüzükleri takalım diyoruz aşkımızın ateşini harlama amaçlı.İsmini öğrenirsem yüzüğün içine baş harflerimizi falan da yazdırırım,romantik olur.

Tek sıkıntı şu otelin kaçıncı katında konaklıyo ablam (karım) onu bi öğrensem nikah falan tırt işler, hallolur onlar.

Şimdilik anlatıcaklarım bu kadar bu monotonlukta beni zinde tutan yengenize ve muhtemelen bu yazıyı okuduktan sonra:''bu ne lan sümsük müsün'' diyen size teşekkürü bir borç bilirim,

Hatta kalın.