Esti Gürledi (Duyan Yok)

İkimiz de içten içe biliyoruz
Bir bekleyişin sessizliği bu
Kavuşmaktan çok bakışmak beklentisi

Hayata aynı gözleri açmadık

Üstelik hayatla başka şartlarda kesiştik senle ben
Bir ortak nokta arayışında değilim
Olamam da zaten

Sessizliği bozma sevgilim
Bu sessizliğin sonu fırtınalı bir hava durumu
Kaldığımız yerden devam etmeyecek hiçbir şey
Aynı masumlukta değilsin artık
Ört üstünü

Hainlik belki de yalnızlık vurdu gemilerimizi
Batıyoruz
İkiye bölünüyoruz
Hani o filmde vardı ya
Onun gibi romantik olmuyor üstelik
Boğuluyoruz

Tanımadık insanların arasına karışıyoruz

Birbirimizin sesini duymadan kırışıyoruz
Belki yine aynı havayı soluyoruz
Fakat tepkimesi bir başka sarhoş ediyor seni
Esamesi en dijital şekilde suratında
Yeni tatlar vadediyor hava
Unutmaya itiyor

Benim sende gördüklerimi başkaları da görecek diye ödüm kopuyor

Kafam ellerimin arasında
Bir vazgeçişin kıyısında bekliyorum
Martılar falan geçiyor bunlar önemsiz detaylar
Bu şiir sıradan bir seçim sandığı değil sevgilim
Burada klişelere yer yok

Sessizlik şimdi üzerimize yorganlar örtüyor
Keyifli bir uykunun başlangıcıymış gibi
Kabuslar hazır olda
Tüm televizyonlar canlı yayında bekliyor

Bir mektup göndermişsin geçen elime geç ulaştı
Çok uzatmamışsın
Kısaca "yavşak" diye bir not almışsın
Birkaç tane V'de ben ekledim hayal gücüm geniştir bilirsin
Böyle daha net bir mesaj artık bu

Oyunun rengi belli oldu
Oyunun sonu.

Kırılmıyorum da öyle çok
Gülmüyorum da
Yorgan vermişlerdi onu hatırlıyorum
Ve dalıyorum uykuya