"The Person You Have Called"

Bir çığlık yankılanıyor bu akşamlardan
Yaza uzak ilkbahara yakınlardan
Hani gelecekti güneşli günler
Serecekti yatakları sevgiler için

Der dururdun ayrılamaz aşıklar diye
Sözlerin ses olup yazısı kalıyor bak şimdi
Sen bu arazileri pek düşünmesen de
Ben peluş ayılarla uyumayı öğrendimdi.

Hani yalnızlık değildi son
Bir bankın köşesinden bakıyoruz
Cinayet silahından parmak izlerini silerken senin
Elimizde kan gözümüzle failleri arıyoruz

Hani sevginler daha güçlüydü öfkenlerden
Denize yakın bir masada gözlerinde boğulmuştum
Sesini bir kar küresine kaydetmeklerden
Başka ses duymaz olmuştum

Hani gözlerini kapat şimdi dokun
Ezberle yüzümü şimdi en ince hatlarına
Girişlerine duraklarına kadar unutma
Ben olmasamda aklında yaşa

Hani al bu hediyeleri taşı yanında
Değerini bilme al bu zamanım
Tepe tekmeleye ite kerkine harca
Bunların artık hiçbir önemi yok kanımca

Hani ihtimaller bir telefon ucunda
Ya ölüm ya sevim haberi sevgilim
Ya da bunların hiçbirisi
"The person you have called" artık tanımadığın birisi.