Uzaktan Akbabam

Yanlış diye bu sokaklardan sapmadık mı?
Bile bile ladesin üzerine gitmedik mi?

Söyle.

Bak işte atlı karıncalar,
Tüm renkleri karınca, kararıncalar,
İşte maviliği sıradan bir deniz,
Zaten hep kader yüzümüze gülsün isteriz.


Hatırlar mısın öperdim dudaklarından,
Zaman bükülürdü bileklerinin bitişinden,
Sonra eve dönerdik inşaatın bitişiğinden,
Kızarırdı yanakların, gece azalırdı güneşinden.


Ayrıldığı yerden kopmasın diye çırpınmadık mı?
Birbirimize ağlarken elalemi güldürmedik mi?

Söyle.

İşte yerde tabancalar,
İlişimize yabancılar,
İşte hiç gülmemiş bir dilenci,
İlişkimizle yaşıttı en genci.


Bakma her dediğin dediktir,
Dedektörden geçerken öten düdüktür,
Yanaklarına yanığım bu seni yanıltmasın,
Nihayetinde iki yanağın var onlarda yanaktır yani.


Yanlışları yaratılış defosu olarak saymadık mı?
Geceleri küs yatağa girmedik mi?

Söyle.

İşte arkada angaryacılar,
Batan geminin dümenine sarılasıcalar,
İşte ben silik bir silüet sefili,
Aynadan yansımama yansıyorum yansıdıkça yanılıyorum.


Şimdi bir sinema dağılıyor sopalarla,
Baskın bir basanın oluyor karanlık alaca,
Bul beni eşkiyalardan uzak yorganımın altında,
Girme koynuma bak ben de şahin olur çıkarım yakında.