Sessiz Otoban

Yardım edecek var mı?

Altında son model bir Cadillac.
Arabalardan pek anlamıyorsun diyor,
Sigarasını yakıyor oldukça fiyakalı.

Etkisi altına aldığı alanın farkında,
İstekli bir mahkumiyet söz konusu.
Kaşlarının biri hafif yukarıda.

Az sonra silahlar patlayacak,
Taraflar seçilecek,
Ve aşk başlayacak,
Sonrası duman.

Yardım edecek var mı?

Şimdi en yakın sığınak göz önünde,
Fakat arabaya doğru gidiyor adımlar,
Bunun adı bile bile ötenazi olabilir ancak,
Gidelim.

Yolda biraz elimden tut,
Dikkatimi dağıt,
Güzel bak,
Araba tutar beni.

Bıraktığım hayat toz duman olurken,
Bana yeni bir dünya yarat,
Kestirmeden saçlarını hep bana sor,
Kestirmeden gitme bak çok korkutucu bu yol.

Yardım edecek var mı?

Niye durduk?
Arabalar kadar yolumdan da anlamıyorsun diyor,
En ücra köşeye çırıl çıplak sallıyor beni,
Hayatım benden uzaklaşıyor.

Araba birden gözden kayboluyor,
Elimde eli,
Gözlerimde bakışlarının akisleri,
Saçlarında geleceğim kalıyor.

Bir araba bekliyorum ıssız yolda,
Halime bakıyor, kimse almıyor.
Ümidim yok,
Umutları bağlayın geceyi burada geçiriyoruz.

Yardım edecek var mı?

Sessiz çığlıklar atıyorum,
Hava kararıyor aydınlanmamak üzere,
Yanlış seçimler yapılmıştı şikeye geldik,
Tozdan bir örtü kaplıyor üzerimi.

Şimdi umutlar iyice suyunu çekmiş,
Dudaklar kuru,
Eller boş,
Gelecek kesilen saç tutamlarında.

Derken bir araba yaklaşıyor,
Hava morlar, mavilerle harmanlanmış,
Bir kafa uzanıyor arabadan,
"Bekle yardım gelecek arkadan."

Yardım edecek var mı?
Ve daha da mühim olan şuan,
Yoldalar mı?