Sık Yamaç

Düştüm yine,
Umudun pençesi sarp yokuşlarda,
Tabelalar hep kaygan,
Mutluluklar boşa dönüyor.

Kalktık yerimize yattık heyecan beklediğimiz gecelerde,
Kalktık ve yerimize baktık uyku nöbetlerinde.

Çivilerden yataklar ördü annemiz yine de rahattık,
At yarışı oynadık da ilk ayaktan yattık,
Hasret çuval çuval yığılıyor
Ve raflara yerleşmeden çoğalıyor,
Depoda bir şemsiye olacaktı fazla açtık,
Yağmurlara ters düştük,
Yine de ıslandık.

Rüzgar kaçamak baktı bize değmez dedi
Iskaladı.
Kuşları itti asfalt sıcaklığı kafaları karıştırdı.

Gecekondularda tek ampüllü akşamlar geçiyor,
Tüplü televizyonlar dahil naklen yayınlanıyor düşüşüm,
Reyting rekorları kırıyor Brezilya'da.

Aşılmaz zorluklara,
Şaşılmaz dostluklara engel değil duvarlar,
Berlin bile yıkıldı,
On yıl geri gitti ama,
Cahillikten yakındı.

Bu yokuşların manzarası hoş,
Havası güzel,
Kaybolup sonra bir ışığa mı koşuyorum ne,
Aydınlık var bakın,
Askerler yerlerinize!
Yaşamak için ölmekler yakın.