Sen Mektebi

Tarihin anlam ve önemini yitirdiği zamanları,
Gelecekle ilgili ufacık bir ümidin olmadığı anları,
Sabah kalkıp monotonluğa küfrettiğin dakikaları bilmezsin sen.

Saflığı,
Bir insanın içindeki temizliği görmeyi,
Yeni yeni yerler keşfetmeyi sen bilmezsin.

Bilmezsin sen,
Birini sevmeyi,
Onu boş zamanlarda düşünmeyi değil de,
Onu düşünmek için yalnız kalmak istemeleri.

Bilmezsin sen,
Sağanak yağmur sesiyle yatağa girdiğinde,
O içini parçalayan yalnızlık hissini,
Uykuyla uyanıklık arasında rahatça ağlayabilmeleri.

Korktuğunda,
Dara düştüğünde koşacağın tek kişinin annen oluşunu,
Ümitsizliğe karşı kimse anlamasın diye yapılan saygı duruşunu bilmezsin.

Haftasonuna yaklaşırken,
Saatlerin o geçmek bilmezliğini,
Kendini ait hissetmemeleri bilmezsin.

İşin kötüsü,
Ben bunların hepsini senin sayende öğrendim.
Bir insanın bilmeden,istemeden başkasına öğretebileceği ne çok şey varmış değil mi?

Fakat senin de bildiğin birkaç şey var,
Doyumsuzluk,
Umursamazlık.

Senin bildiğin birkaç şey var,
Hakaretler,küfürler,
Terk edip gidişler.

Senin bildiğin birkaç şey var,
Sevilmek en içten duygularla,
Ve sevmek saniyenin binde biri hızıyla.

Öğrendiklerimi hayata entegre edebileceğim eşsiz bir platformsun,
Seneye baraj sınavına gireceğim kötü muameleler üzerine,
Dersimi en iyisinden aldım,
Bana şans dileme.