Derin Dehliz

Dehlizlerdeyim
Saf bir boşlukta amansız
Dört dönüyor günler akbabalar hep dönüyor
Sanki iki ediyorum seninle derleniyorum toplanarak
Yıpranarak yaprak yaprak bu yaz aylarından
Kısa bir rüya geçiyor aklımdan uyandım yoktu
Seviştik bir süre o kadar sevişmenin ötesi boktu

Vermeklere teminat beklemeyen itimat cinsinden
Kendine has yakışıklı bir ilişkinin cenazesi kalkıyor
Teşvikiye miydi o hani hep ünlülerin gözlükle katıldığı
Ölümü bölüyor payımıza düşenle doymaya çalışıyoruz
Yetmiyor tabi öldükçe ölümlere alışıyoruz

Dehlizlerdeyim
Söylemiştim bunu sana
Nemli bir tebessümle karşılamıştın yine
Bir dert benim oluyordu tasan yoktu senin
Bir dert senin oluyordu günüm perişan
Bugün sen de aynı değilsin ben de say baştan
Tebessüm nefret ve ölüm terk etti bizi
Şöyle güzel bir çelengi olsun istiyor en azından
Şerefsiz bir ilişkiyi bitirirken insan