Temmuz Akşamı

Esrarengiz bir Temmuz akşamıydı,
Ki yaz geceleri alengiri hep sevmiştir.

Bir iki abi demleniyordu,
Birkaç genç Akdeniz Akşamları kafasında,
Fonda bir müzik,
Bu akşam bira bize haram,
Belli oldu.

Köpekler kuşların masasına alevli meyve tabakları yolluyor,
Kuşlar fingirtöz,
Kanatlarını bir ahenkle kabartıp,
Kuyruk sallatıyorlar burnu ıslaklara.

Esrarengiz bir Temmuz akşamıydı,
Biz,
O akşamın temposuna rest çekmiş iki asi ruhtuk,
Bira da bira diye tutturmuştuk.

Sokak lambaları nöbetleşe yanıyordu,
Banklar bir türkü tutturmuş,
Belediyeleri onuruna yakıyorlardı sigaralarını,
Dumanında misafirlerinin anıları.

Deniz,kayaların kafasına kafasına dalgalanıyordu,
Geçen haftadan kirayı geciktirmiş de,
Akdeniz'den lodosum gelecek ayağına yatıyordu,
Kayalar da bu şiddete bana mısın demiyordu.

Esrarengiz bir Temmuz akşamıydı,

Senle ben hariç herkesin meşgalesi üçüncü şahıslardı,
Herkesi fark edecek durumda değildik biz,
Bir mesele vardı ancak biz çözebilirdik,
İkimiz.

Sonra yaz gecelerinin alengiri altındaki büyü bizi terk etti,
Sokak lambaları söndü,
Kayalar denizle barışıp denizin diplerine saklandı,
Ay gitti,güneş çıktı.

Ve o Temmuz akşamı,
Bana öyle bakışın canımı bir hayli acıttı,
Ağladım.