Kelime-i Terk Et

Şimdi sana o hiç ulaşamayacak kelimelerimle yazıyorum,
Yüklemlerim yorgun,
Kelimelerim savaşçı ruhunu kaybetmiş çoktan.

Hani İstanbul'un çıkmaz sokaklarından birine girersin de,
Denize ulaşmak arzusu gelir ya içinden,
Veya sen söyle ben yazayım o denize çıkmazları,
Serserileri,ahtapotları.

Kaybeden bir taraf illa da olmalı diyorsan,
Adalet hakemlerini yaz o satırın altına,
Güzel de bir paraf at,
Sonra,
Elbet aklanan kara paralar çıkar altından.

Dört elle bir türlü sarılamamaktan şikayet ettiğin hayat,
Belki de tek başına başa çıkılacak kadar ucuz değildir,
Aklının ermediği işler olacaktır,
Buna alış,
Senin dört elin yok belki başarısızlığın bundan sebeptir.

Şimdi sana o hiç alışamayacak kelimeler,
Kolay bir sınava tabi tutuluyor,
Dedim ya adalet hakemleri kara para aklamakla uğraşıyor,
Senle bana sıra gelene kadar,
Düşer bu dava.

Akşam vapurları bir seremonidir tutturmuş,
Yanık yanık ötüyor baca kuşları,
Ve çıkmaz sokakların kışları,
Denizden uzak ne korkutucudur.

İlle de sana uyuşmayacaksa kelimelerim,
Denizin olsun.
Çer çöp,kanalizasyon fark etmez,
Bak bu laflarım ahtapotların kulağına küpe olsun,
Onların dörtten fazla kolu vardır nihayetinde.

İleride bir gün sen de umutsuzluğa kapılırsan eğer,
Beni aklına getir,
Zira motivasyonun en büyüğü,
Ancak böyle vakidir.