Zindanları Mumla Arar Oldum

Yanlış yalanlar söylendi,
Bir müddet gülüşüldü, edildi.
Gecenin karanlığı yerini göz yorgunluklarına bırakırken,
Kendi kendine kaldı insan.

Dümenin yönü gerçeği gösterdi,
Demek ki çıkmazdayım.

Ayak basılan karalar hüzünle görüldü,
Sebebi yalın.

Aylardır kül rengi bir rüyadayım.

Sarmaşıklar sarıyor evlerimizi,
Kalitesiz tütünden bir sigara sarıyor,
Zaten onlar bile sürdüremezdi bu denli çelişkiyi,
Mutsuz evin saydam perdeleri.

Size yarınlaşmayalım demiştim,
Yarınlar hain.

Dünlerle inatlaşmayalım, bugünlerle selamlaşmayalım biz,
Boş kalabalıklar zihnimizden temiz.

Kendimizle kalmayalım bu çukurlarda,
Demiştim.
El ele yürümesi zor, dar kaldırımlarda.

Sevgisizliğe alışmadan yarışalım yanlışlarla,
Pişman olmaya sürükleyen anılarla, yanmışlarla.

En başından şu gözümüze bir gözlük alalım demiştim,
Böylece,
Alışmamış gözler de rahatça ağlar uykusuz gün doğumlarında.