Benden İyi Benden Uzak

Bir su damlasının buharlaşmasına tanıklık etmek gibi
Sabır isteyen sürreal bir yolculuk
Diğer tarafa doğru dönüyorum yatakta
Şaşıyorum daha iyiyim

Birkaç verilirken hesaplanmamış söz
Biraz anlamını kavrayamadığımız gözyaşı
Sonsuz iyi dilekler
Hiçbiri yerini bulmadı

Sinir harbiyle yok ettiğim anılar
Küfürlerle soktuğum kuytulardan resimler halinde canlandı
Tebessüm yerini doğrudan öfkeye bıraktı

Resimler zihnimde yerini bulmadı
Aktı renkler pastel tonları hafızamla savaştı
Güldü güdümlü havlamalarla uykumu bölen köpekler
Ezan bu sabah bir de bana karşıydı

Bir kibriti yaktım elimde rüzgar selamladı
Yalpaladı önce bir sonra hayatta kalmayı başardı
Hayata tutunan parmaklarım da yanıyorlardı
Polis imdat
(Bilmeyenler için 112)
Yanıyorlardı dünden kalan yaralar hala sıcak
Ve tutuyorlardı yanaklardan hafifçe ıslak

İçimin tüm camlarını kırdım.

Nargilenin marpuçu denli fingirdek
Prime time sunucuları kadar lakayıttım
Ve metrobüs durakları kadar kalabalıktı içim
Bir sebep aradı bu parmaklar bir işe yaramalı

Topladım vücudumdan artık ne kaldıysa
Enkazımın şarapnelleri balistik bir hatıraydı
Olay yerine dönmeye vazgeçmeye yakındım

Sahne dekorları kadar köpüklü
Bir o kadar da sıradandım

Sonra hava ağırlaştı.

Bulutlar çöktü
Zihnimin birtakım araçları yoğunlaştı
Tam yağdıracaktım yağmurları öfkemin üzerine
Su damlası buharlaştı

Yanılmışım.