Sabaha Karşı Antlaşması

Engin denizlerde bu son yenilgin
Tüm orduların dağıtılmış
Tebessümün zapturapt altında

Yakışıyor ya bazı insanlara gülmek
Dilime hiç yakışmayan iltifatlar ediyorum
Yok pahasına aldığım amaçlardan araçlar yaratıyorum
Siyasi meselelere gidiyor muhabbetler
"Hep rant abi" diyorum gözler bana çevrildiğinde
Hak veriyorlar her seferinde
Enteresan

Uzaklarda olmaklar ıraklarda kalmaklardan iyiymiş
Onu anlıyorum
Şayet mesafeleri kendin yaratıyorsan
Vicdan azabı bir hevesle alınıp yüzüne bakılmayan bir enstrüman

Hastayım avuçlarımın en içinden
Parmak izlerim beni ele veriyor
Dalgaların sıklığı suyun ıslaklığını örtüyor
Ve yine uzaklaşıyoruz apolitik devrimlerden
Ki o devrimlerin adı sabaha karşı aşktır
Karanlıkta romantizm kendiliğinden ortaya çıkar
Dudaklar öpmeye hacet aramaktadır
Işıksız odalarda kimse mesafeyi koruyamaz
Asıl kaçılan sahipsiz ruhlardır onca yıl sahip olunan

Hiçbir ruh sonsuzluk taşımaz
Asıl olan yarındır bugünü unutan
Alçılı kalp atışlarının sesleri yankılarla
Gidilmeyen yerler telaşlarla hatırlanır

Üzülmemelisin
Kaldığın oda karanlıktır
Üşümezsin
Hayal en kalın yorgandır
Unutmazsın
Adın yankılanan kalbimin sesinden de ağırdır

Hem kim bilir
Bir gün karanlıklar aydınlandığında
Öpüşmekler ölmekler kadar korkunç olmayacaktır
Aydınlıkta
İşte gördüğümüzde birbirimizi aynaların yansımasında
Kim bilir
Orduların bana karşı en acımaz silahlarıyla yine savaşır