SEN AKLIMA DÜŞÜNCE

Olmayacak zamanlarda,
Olmayacak mekanlarda aklıma düşüyorsun.
Çarpışmaya on saniye kala dikkatim dağılıyor,
Dünyayı kurtaramıyorum.

Elimde avucumda ne var, sana harcamak istiyorum bazen,
Varımı yoğumu vereyim de
Kavuşalım diyorum.

Egonun,narsistliğin kibrin demirbaşlarım olduğunu unutuyorum,
Sana gelemiyorum,
Arınamıyorum insanı insana küstüren dogmalardan.
Ve aynı sebeplerden bana gelmediğini düşünüyorum bazı bazı.

Geç kaldığım insanlara,
Metroda sen zannedip semtlerce uzağa savrulduğumu,
Altı mütemadiyen kısık bir ateşte kavrulduğumu söyleyemiyorum,
Kendim dahil herkese mahcubum.

Hayal kırıklığıyla ters istikamete doğru giderken,
O olsaydı ne yapacaktın dingil? diyorum kendime,
Kendime bile itiraf edemediğim hisler,
Prangalara dönüşüyor.

Hayatı hafife almak istiyorum,
Sana gelemememi bahane ettiğim tüm dünyevi görevleri ajandamda karalıyorum,
Fakat yarınlara birakıyorum hep kavuşmamızı.

Şimdiyse sana kin dolu, nefret dolu şeyler yazmak var aklımda,
Suçu sana atarsam hep daha rahat kafam.
Ertesi gün yine caddelerde sen sandığım kimselere koşmadan evvel,
Son düşünce molamı alıyorum.

Tekrar suya giriyorum,
Nefesimi tutuyorum,
Vurgun yeme pahasına diplere dalıyorum senin için,
Şimdiyse sana kin dolu, nefret dolu şeyler yazmakla meşgulum.