Hayat Cephesi

Kanlı herhangi bir savaş cephesinde,
Çünkü her savaş cephesi biraz kanlıdır,
Gözlerim beyazlar içindeki sana takılıyor,
Yaralarım hep eften püften,
Savaşmaktan korkuyorum.

Henüz yeni doğum yapmış bir anne ol,
Beni kucağına ilk ve son kez al,
Sepete sarıp sarmala,
Akarsulara sal beni,
Salarken son bir kez sarıl.

Kanlı başka savaş cephesine yolla,
Sonra orada unut beni,
Sepetten çıkar,
Ve sonra kucağında uyut beni,
Son bir kez.

Yaralarım haylaz bir çocuğunki kadar,
Aymaz bir salağınki kadar sıradan,
Savaşmak çokça,
Ve savaşmak korkusuyla savaşmak en çok,
Senin rahmin de ne rahattır şimdi.

Çanakkale'de doğur beni,
Trablus'ta terk et,
Su bir hayli durgun,
Su bir hayli hasret kokuyor,
Beni damlaların duvarlarına nakşet.

Savaşmaya korkan vücudum,
Kanlı herhangi bir savaş cephesinde,
Çünkü her savaş cephesi biraz kanlıdır,
O çadırda bana adını bahşet,
Gün doğmadan kurtul benden,
Zaten ben gittiğim gibi durur bu vahşet.