Yalnız Yanlış (Veya Vice Versa)

Kaldırdı başını, geldi dumanlarla,
Öptü yüzünü ve merhaba dedi.
Gelecekten bir haberle indi yeryüzüne,
Pişmanlık dolu kanatları sayesinde, iyi bir inişti.

Güldü güzele ve güzel de ona şimdi,
Açtı bohçasını bir dolu çelişki,
Çıkardı tek tek,
Uçurdu uçurtmalardan da uçarı.
Saldı zehrini,
Birçok masumun benliğinden içeri.

Geldiği dumanlara baktı,
Bulanık anılardan seçemedi dününü,
Ve bir kez daha güzele döndü.

-"Problem getirdim uzak yollardan."
Güzel kaldırdı peçesini yalandan güldü.
-"Meraklanmayın huzur çoktan gitti buralardan."

Yanlışlarını yamamaya,
Geçmişini karalamaya gelmişti,
Sakinlik aramıyordu artık,
Uzlaşmak istemiyordu.

Fakat tüm bunları düşündüğü sırada,
Güzeli hesaba katmıyordu.

-"Ben geldim yani..."

Zırhsızdı.
Kuşanmamıştı kanatlarını kışkırttığı kuşların,
Sabırsızdı,
Hesabını yapmamıştı çetin geçen aşkların.

İşte o anda ciddeleşti güzel, yanaştı yanına.
-"Tam zamanında. Ben de hazırım artık seninle mutsuz olmaya."

Topladı bohçasını geri,
Koydu zincirlerle dolu aşkını sırtına,
Bir parça cesareti olsaydı belki,
Atlardı tek tek ismini çağıran sonsuz kuyulara.

Ama götün tekiydi işte,
Yoksa kim taşırdı o kadar problemi yanında.

İndirdi başını ve son sözünü söyledi.
Bu sefer öpmedi de güzeli,
Ve gerisin geri döndü geldiği dumanlarla.

-"Elveda."