Tahayyül

Ayrıldı ardından bu yanlışlardan

Kum zemine inşaat

Yasak aşka çomak sokmaklardan

Kudurdu köpürdü ve kan gövdeden süzüldü

Yaklaştı, hayvanlaştı ormanların darağacında

Yumruğunu sıktı saldırdı şimdi hızlıca koşuyor

İnsanların hemen hepsi arkamdan konuşuyor

Bak gör dedi bir "aralık" tır geçer

Sandı ki açık yaralar özlemekle biter

Kaldırdı kafayı of bir de döndü

Dönen dünya mıydı yoksa dertlerimiydi düşündü

Aslında bombalar patladığında yeterli seviyede içerdeydi

Odasına baktı eski birkaç anı dışında düzenliydi

Kalan eşyaları kaldıkları gibi kaydırdı kaydıraklarda

Şimdi elinde hangi sevişmenin aksesuarı var acaba?

Ter içinde kaldı terk edilmenin tahayyülü bir tramvaydı

Ama son bir görevi vardı, tamamlamalıydı

Ayrıldı ardından ayıldı aynı yanlışlardan

Boşluğa bıraktı kendini boşluk çok yüksek görünüyor camdan.