Makam Merakı

"Nefesler ecele doğru atılan ilk adımlardır." dedi çok içmişti.
Adaplı, ihtişamlı içmenin doğruluğuna inanırdı,
Can sıkıcı bir meşgaleydi hayatın bu denli kısa olduğu düşünülürse.

Bir sürü sigara içti "hava soğukmuş" dedi.
Bırak bu ayakları tamam kalkarız birazdan.
Zaten dandik mezeler ve nihavent makamı sohbetinle,
Mehter marşıyla eye-liner almaya giden bir kız olarak görmeye başlamıştım seni.
Neden ne içindi her seferinde,
Sonunda sonun olacak sorularla son bulacak sonları yaşatıyordun bana,
Aklım iyice karışık ucuz sarhoşlardanım.

-Sadece seni görmek istedim arkadaşça.
-Deme öyle lazım olur.
Anlamadı.
Vur vur.

Kesin panik halinde,
Üstelik kısa mesafeden yakınan bir taksideyken,
Yol kenarında bu dandik mezelerle
Nihavent makamından hecelerle,
Natürmort desenler çizeceğim.
(Bildiğin istifra yani.)

Belki de bu geceden sonra geri döneceğim,
Tüm kötü alışkanlıklara,
Çıkılması zor dik yokuşlara,
Senden büyük olmasın yeni aşklara.

-Saçmaladın.
-Daha demin nefes ecel falan diyodun?
-Geçti, kendinden bahset.
-Ben mi? Keşke bir seksen olsaydım ve sakallarım gür çıkmıyor.
-Yeterli bir açıklama benim de kalbim kötü.
-Farkındayım
-Hastayım yani.

Sessizlik var.
Müzik çok fena çıkardım çıkarıcam.
Çingenelerin asla sevgiliyleyken musallat olmadığını fark ettim,
O zaman muhakkak sarhoş oldum,
Geçmiş olsun.

"Geçmeyecek her gün daha kötü olacak" dedi.
Bir süre bekledi.
Küllükte piç ettiği sigarasından son bir nefes çekti,
"Ecel şimdi bir adım daha ilerledi."
İşte son sözünü böyle söyledi,
Sonra da çekip gitti.

Bozuk mezeler, bilmem ne makamı ve sinekler,
Kusmak, hele kısa mesafeden yakınan bir takside,
Çok riskli bir hareketti.