Altıncı Pis
Selam selam selam,
İyi geceler sana.
Ki bu yazıyı ben gece yazıyorum diye sen de gece okuyacaksın diye bi kaide yok.
Neyse ufak ayrıntıları geçelim.
Yaz bitti.
Allah kahretmesin ki bi kötü yazı daha geride bıraktım.
Bilmiyorum bazen geçirdiğim zamanı kötü olarak tanımlama nedenimi çözemiyorum.
Sanırım birine ihtiyaç duyuyorum.
Sonuçta insan sosyal bir varlık.
(Bu lafımı abazalık olarak tanımlamamanız için böyle bir açıklama yapma gereği duydum.)
Sanki yanında biri olunca her şey daha net,daha aydınlık.
Mesafeler,sıkıntılar hep daha kolay aşılacak gibi.
Böyle değişik bir sıcaklık oluşuyo,
Belki insanın gözüne geçici bi perde iniyo yanında her sıkıntısını paylaşabileceği,
Nazını geçirebileceği biri olunca.
Tabi sevilmek de şart.
Zaten sevmeyen insan beni neden çeksin ki,
Ben bile kendimi çoğu zaman çekemiyorum.
Kendimi yanlış bulduğum konulardan biri olan önyargı duvarımı yavaş yavaş aşmaya çalışıyorum mesela,
İnsanları tanımaya çalışıyorum.
Tabi zor.
Ama daha zor olan o insana kendini tanıtma şansı verdikten sonra yaşanılan hayal kırıklığı.
Meğer seninle ne farklı yollardaymışız dedim şuana kadar tanımaya niyet ettiğim her insana.
Buna altıncı his falan demek istemiyorum o tarz mavralara hiç inanmıyorum çünkü.
Son zamanlarda dikkat ettiğim ve beni şuana kadar hiç yanıltmayan (sağolsun) bi kıstas da arkadaş çevresi.
İnsan arkadaşları çapındadır bana göre.
Tanımak istediğiniz insanın en yakın arkadaşına bakarsanız o insan hakkındaki bi çok şeyi çözmüş oluyosunuz.
Hatta bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyliyim lafı tam burdan geliyomuş şuan fark ediyorum,
Ne acaip lan.
Ben onu bana arkadaşının Ali olduğunu söylersen, ben de senin arkadaşının Ali olduğunu söyleyebilirim tarzında gerizekalı bi espri falan sanıyodum.
Aydınlandım.
Neyse dediğim gibi ufak ayrıntıları geçelim.
Tanımaya niyetlendiğim insanlardaki bir diğer saçmalıksa kendilerini yanlış tanıtma korkusuyla ya yalan söyleme ya da hiç kendilerini açmama yoluna başvurmaları.
Ya birader ben seni yemicem,
İki muhabbet edicez samimi olsana ya.
Kim mükemmel de sen diyilsin?
Ayar oluyorum sana ve senin gibilere.
Neyse sonuç olarak insan tanıma kotamı doldurmuş bulunuyorum.
Çünkü sizi uzaktan sevmek aşkların en güzeli.
Öyle uzaktan uzaktan hiç konuşmadan hem de.
Şimdilik iyi geceler,
Kovalasın sizi yedi cüceler.
İyi geceler sana.
Ki bu yazıyı ben gece yazıyorum diye sen de gece okuyacaksın diye bi kaide yok.
Neyse ufak ayrıntıları geçelim.
Yaz bitti.
Allah kahretmesin ki bi kötü yazı daha geride bıraktım.
Bilmiyorum bazen geçirdiğim zamanı kötü olarak tanımlama nedenimi çözemiyorum.
Sanırım birine ihtiyaç duyuyorum.
Sonuçta insan sosyal bir varlık.
(Bu lafımı abazalık olarak tanımlamamanız için böyle bir açıklama yapma gereği duydum.)
Sanki yanında biri olunca her şey daha net,daha aydınlık.
Mesafeler,sıkıntılar hep daha kolay aşılacak gibi.
Böyle değişik bir sıcaklık oluşuyo,
Belki insanın gözüne geçici bi perde iniyo yanında her sıkıntısını paylaşabileceği,
Nazını geçirebileceği biri olunca.
Tabi sevilmek de şart.
Zaten sevmeyen insan beni neden çeksin ki,
Ben bile kendimi çoğu zaman çekemiyorum.
Kendimi yanlış bulduğum konulardan biri olan önyargı duvarımı yavaş yavaş aşmaya çalışıyorum mesela,
İnsanları tanımaya çalışıyorum.
Tabi zor.
Ama daha zor olan o insana kendini tanıtma şansı verdikten sonra yaşanılan hayal kırıklığı.
Meğer seninle ne farklı yollardaymışız dedim şuana kadar tanımaya niyet ettiğim her insana.
Buna altıncı his falan demek istemiyorum o tarz mavralara hiç inanmıyorum çünkü.
Son zamanlarda dikkat ettiğim ve beni şuana kadar hiç yanıltmayan (sağolsun) bi kıstas da arkadaş çevresi.
İnsan arkadaşları çapındadır bana göre.
Tanımak istediğiniz insanın en yakın arkadaşına bakarsanız o insan hakkındaki bi çok şeyi çözmüş oluyosunuz.
Hatta bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyliyim lafı tam burdan geliyomuş şuan fark ediyorum,
Ne acaip lan.
Ben onu bana arkadaşının Ali olduğunu söylersen, ben de senin arkadaşının Ali olduğunu söyleyebilirim tarzında gerizekalı bi espri falan sanıyodum.
Aydınlandım.
Neyse dediğim gibi ufak ayrıntıları geçelim.
Tanımaya niyetlendiğim insanlardaki bir diğer saçmalıksa kendilerini yanlış tanıtma korkusuyla ya yalan söyleme ya da hiç kendilerini açmama yoluna başvurmaları.
Ya birader ben seni yemicem,
İki muhabbet edicez samimi olsana ya.
Kim mükemmel de sen diyilsin?
Ayar oluyorum sana ve senin gibilere.
Neyse sonuç olarak insan tanıma kotamı doldurmuş bulunuyorum.
Çünkü sizi uzaktan sevmek aşkların en güzeli.
Öyle uzaktan uzaktan hiç konuşmadan hem de.
Şimdilik iyi geceler,
Kovalasın sizi yedi cüceler.
Yorumlar
Yorum Gönder