Optimal Yavaşlık

Kendimle başa çıkamıyorum
Bu iyi havalar ve bu kötü havalar
Genel olarak beni mahvediyor.

İnce bir yelle sarsılıyorum

                        zemin altımdan kayıyor.

Kesik bir gülümseme

                        aklımı bulandırıyor

Yoruluyorum aleladelikten

Durduk yere durmaktan durmaksızın duraklarda

Kurduğum düşlere müteakip otobüsüm geliyor

Bölünüyorum.

Ayrılıyorum ince ince sayfalara

                        ayırılıyorum geldiğim diyarlardan

Soyuluyorum bir takım kabuklu meyvelere

                        soyunuyorum en sert kabuklarımdan 

İçimle dışımın bir olmadığı ortaya çıkıyor

Bazı derin sularda doğalgaz bulunuyor

Ve bazıları buna inatla seviniyor

Kırılıyorum.

Dünyevi hazların en basitiyle mutlu olanlar

Bir şekilde yatağa mutlu giriyor

Kendimle başa çıkamıyorum

Duygularım bir başına kaldıkça köreliyor

"Aynı bisiklete binmek gibi" felsefesi

                        mutluluk mevzu bahisken işlemiyor

Bünyemin rezistans gösterdiği güzelliklere

                        artık aklım dahi tepki vermiyor