Histerik Yeni Dünya

Katastrofik bir bakkaldan,
Rutubetli bir orta dünyaya yolculuğumdur bu.

Birbirini çok uzaktan görünce,
Aradaki mesafe kapanıncaya kadar ne yapacağını şaşırır ya insan
Öyle bir yolculuk gibi bu yolculuk.
Tam solculuk gibi değil,
Daha çok dandik toplar, Kent, Marlbaro, sucuk.

Oturduğunda içine gömülen koltukla yatarken
Uykudan ani bir şangırtıyla kalkmaya çalışan kedi,
Adamın aynada kendini görüp kelleştiğine üzülmesi,
Ardından iki kilo mandalina yemenin verdiği histeri.

Basit bir diyalogda,
"Nasılsın, iyiyim" lerin aynı anda söylenmesi,
Sonrasında tarafların bu gariplik karşısında sessizliğidir,
Başladığım noktayla geldiğim bakkal,
yeşil vadilerle uçurumların ortak paydada bitişmesidir.

Evdeki şekilli yemek takımını misafirlerle aynı anda tanıyan bir çocuk
Veyahut
Kuruması beklenemeden giyilmek zorunda kalınan bir pantolon konforsuzluğu,
İçimde, ben 2020'de bakkalda ne yapıyorum huzursuzluğudur bu.

Konuşurken ağzımdan çıkan tükürüğün,
sevdiğim kızın tam kalbine isabet etmesi gibi bir tesadüfün eseri,
Sokaktan geçen çiftlerden
en az birinin çirkin olmasının tesiriyle geldim buraya.

Şimdi bakkaldayım.
Geldiğim yerde bakkallar yoktu.

Ama içime doğmuş gibi attım bir iki sakızı cebime
Tüplü televizyonda, orta dünya dahil sadece benim
ve bir de bakkalın izlediği bir kanal.
(E çünkü ben de bakkaldayım.)

Göbekli bir bakkalın verdiği,
yırtık bir parayı değiştiremeyen biriydi bu yolcuğu yapan.
Yada bakkalın kendisiydi,
bana bu tezahürleri yaşatan
Bilemiyorum Altan.

Şimdi yürürken cebimde yırtık beş lirayla,
Kim bilir,
Belki de tam şu köşeyi dönünce,
yeni bir yolculuğa çıkarım Yurtiçi Kargo'yla
Kim bilir?