Suçun Katili

Yaşamak güç böyle suç aletleri etraftayken

Küllükler doluyor ve kömürler sönüyor uzun gecelerde

İçimin katili hançerini unutmuş içimin içlerinde

Elbet geri dönecek

-Pardon sırtım kılıcını acıttı mı?

-Efendim?

-Arkamdan saplarken diyorum

-…

Kalburüstü kamburlar geçiyor şamdanlarla

Utan utan! diye bir güruh ellerinde meşaleler

Yana doğru çeviriyorum kafamı çekmeyen anten misali

Şimdi her yerim uyuşuk karıncalı ve proleter 

Konuşmamız lazım diyorsun ve giyotinler kuruluyor sokaklarda

Haklıydın dediğinde cellatlar kapıda

Bir ara ağlayacak gibi oluyorsun

Ve bombalar yağıyor sokağıma

Onca suç aleti etraftayken yaşamak abes kaçıyor

Boy veriyorum boş verdiğim dertlerin çamurundan

Boyum da ortalama bir boydur yani

Çok batmış olamam çıkabilirim düştüğüm kuyulardan

Selam veriyor atom bombaları ve atlı karıncalar

“Was ist das?” mı diyor Almanca öğrenmeliyim şu aralar

Vasistas da diyor olabilir zira karanlığım karanlıktan

Günahlarıma bir perdeyle açılmalı

Paramparça olup ıssız illere saçılmalıyım diyorum

Hazır testere asılıyken duvarda

Testere ve kuru sıkı bir silah

Yani bir çerçeve içinde seninle ben

Çerçeve “Warum?” diyor bak yine Almanca

Varım diyorum tutuşuyor elimde kuru sıkı tabanca

Yaşamak bir fantezi

Hele onca suç aleti varken etrafta