Hop.

Yanlışınız var!
Öyle yada böyle elbet haksızsınız.
Bu kadar çok konuşan insan,
Elbet bir yerde falso alacaktır değil mi?

Bırakın biraz da biz oynayalım bu oyunu,
Önceden cevapları hazırlayalım,
Rol yapalım biraz,
Kendimizden başka bir biz olalım,
Kıralım etrafta cam çerçeve bırakmayalım.

Hiç de düşünmeyelim ya onu bunu,
Anı yaşayalım,
Paşa keyfin bilir modu yani.
Aldandığımız kadar aldatalım.
Biraz da sizin gözünüzden yaşayalım.

Bak hayali bile bi hoş oldu,
Ne rahattır şimdi orası,
(Kafanızın içinden bahsediyorum.)
Ona say buna söv,
Sonra anne kalbimi kırdılar.

Yapma be gerçekten mi?
Egoyu yerine göre bir enstrüman,
Cazibeni de pençe olarak kullan.
Güzel abi mantıklı.

Çok basit kural bak karma diyorlar buna
Gerçi ben de pek inanmam da,
Temenni işte insan duramıyor.
Kötülük adaletin uğramadığı yerlerde yapılmışsa,
Bir üst mahkeme de satılmış demektir.
Hakkını beklemek boşuna.

Yine olamadık bak sizin gibi,
Daldık gittik adalet falan,
Bi de bu çıktı,
Zaten kafamızın için sanayi sitesi gibi,
Çıraklar çarpışan arabalarda,
Faili meçhuller havalarda uçuşuyor.

Neyse konu sapıyor,
Biz kızgınlar annelerimizi üzeriz genelde,
Bilen bilir,
Bu en kolay sinir atma biçimidir.
Seni koşulsuz seveni al,
Yardım edemeyeceği bir konuyu bul,
Buldun mu?
Yüklen moruk.

Ama dediğim gibi,
Yanlışınız var!
Kabul edin mükemmel değilsiniz.
Kalbimizi kırmayı özlediniz
Geride çöplük dolusu anı sakladık biz.
Siliniyor şimdi,
Hızlanıyor ve hırslanıyor inatla.
Hayır olmaz,
Yanlışınız var.
Düzen budur dediğinizde,
Artık, olduğu kadar...