Taşra

Bir gök ayrılıyor bu sahte bulutlardan,
Umutsuz umutlardan.

Taşrada insanlar doğuyor,
Kimsenin haberi yok.

Bir uçurtma alınıyor son parayla,
İlk ağaca takılıyor.

Öksüz kelebekler öküz gözüyle parlatıyor ilk günlerini,
Aynı zamanda ölümlerini.

Taşrada insanlar ölüyor,
Kimsenin haberi yok.

Bahçelere kimsesiz toplar düşüyor,
Cam, çerçeve yerinde.

Son bir şans veriliyor sevmeye,
Seven mutlu.

Sevilen daimi olarak ayrılıyor,
Sahte bulutlardan sıyrılıyor,

Taşrada insanlar aşık oluyor,
Kimsenin haberi yok.